Geïnspireerd door de fotografie van de surrealist Man Ray maar ook door de 'film noir' kwam ik tot een geheel nieuwe stijl van verbeelding.  Het verhalende blijft aanwezig.  Sommige schilderijen hebben zelfs de ingrediënten van een stripverhaal.  De sepiatinten overwegen in hoofdzaak maar af en toe is er een doelgericht kleuraccent.  Deze nieuwe toepassingsvorm van kleur en motief laat me toe een sfeerschepping te brengen die nog beter aansluit met mijn gevoelswereld. 

Het is duidelijk dat mijn werk nog steeds verder evolueert en niet in het minst door mijn ongebreidelde fantasie en aparte kijk op de wereld.  De magisch en surrealistische benadering van bepaalde thema's is nooit ver weg maar ze is anders geworden.  De sepiatinten maken de illusie compleet.  We kijken als het ware naar een fotoalbum en de realistische benadering van landschap en figuur nemen ons ongewild soms ver op sleeptouw.  In mijn laatste werken voel ik dat het steeds verder evolueert naar een compleet verhaal.  Wie weet wandelt men in de toekomst binnen in een gigantisch fotoalbum van mij waarin fantasie en werkelijkheid subtiel met elkaar verbonden zullen zijn.  Een picturale verbindingsweg tussen twee werelden. Misschien vormt elk schilderij wel een toegangsleutel tot die wereld.