In sepia tinten worden fotografische elementen in een nieuwe werkelijkheid gegoten. Soms vestigen spaarzame kleuraccenten de aandacht op iets bijzonders. Tegenstellingen en onmogelijke situaties doorkruisen geregeld de werken. Parallelle werelden en een vorm van ironie zijn nooit ver weg.

uit 2013 tot 2018 (klik op de afbeelding om het werk groter te bekijken)
stuur een bericht naar de kunstenaar

DE LEVENSDRAAD

2018

kinderen zitten op een telefoondraad net als de vogels. Het mysterie dat er door die draad boodschappen gaan die we niet altijd kunnen ontcijferen maken een onderdeel van het leven.

Het meisje in de hoek

2016

Een meisje staat in de hoek van een kamer. Is ze gestraft, speelt ze verstoppertje of zoekt ze bescherming en wendt ze haar blik af van de buitenwereld. Met deze atypische en beklijvende pose wou ik de broosheid, het frèle van de jeugdigheid, het kind zijn benadrukken. 

Bird of hope

2015

Een man is aan het nadenken en op de strop ter hoogte van zijn gezicht zit er een gele kanarie vrolijk te wezen.  Het contrast tussen de beide kan niet groter zijn.  Moeten we ervan uitgaan dat het personage de hand aan zichzelf wil slaan of dat hij aan het mediteren is.  Dat laten we in het midden en alleen de toeschouwer zal in zijn bedenking gelijk krijgen. 

De eerste kleurfilm

2015

Het tijdperk van de eerste kleurfilm moet een ware schokgolf gecreëerd hebben. Hier worden de acteurs letterlijk ingekleurd door een team van inkleurders zoals er ook stripverhalen gemaakt worden.  Op het eerste zicht ga je er als toeschouwer een beetje aan voorbij maar dan komt die herkenning dat er iets niet klopt en komt een absurde quasi humoristische reflex naar boven. 

De tijd is vluchtig

2015

Een vrouw kijkt in de spiegel maar wat zij ziet is de reflectie van haar jeugd die voorbij is.  Op haar rug zien we reeds de duidelijke sporen van veroudering weergegeven in een crackle effect. Haar gezicht is nog gaaf maar op de plaatsen die ze zelf moeilijk kan bereiken is het voor haar onmogelijk de sporen van veroudering volledig te vermijden. 

platonische liefde

2015

De adoratie voor iets of iemand wordt hier ten spits gedreven.  Een mannenhand tovert een gezichts schaduw op de muur waarvoor de vrouw in opperste vervoering staat. De sfeerschepping moet ons terugvoeren naar het begin van de vorige eeuw, een periode die in veel van mijn werken terugkeert. 

String player

2015

Een meisje speelt met een rood touwtje rond haar vingers en toont ons fier haar constructie. Haar gezicht is onwezenlijk gaaf alsof het een poppetje is.  Hiermee gaan we een beetje voorbij aan de werkelijkheid in een samenleving waar alles gefotoshopt wordt en waar puurheid en gaafheid ten spits wordt gedreven.  De illusie van de perfectie is hier in verf omgezet. 

The green eyed puppet

2015

De vrouw kijkt ons indringend aan en haar prachtig groene ogen priemen door ons heen. Haar gezicht is supergaaf waardoor ze iets onwezenlijks mooi over haar heenkrijgt.  De perfectie is compleet maar haar zelfzekere uitstraling maakt ons misschien een klein beetje onzeker. 

getouwtrek

2014

De parachute mannen inspireerden me om iets met touwen te doen.  De precisie waarmee ze een parachute terug willen opplooien wordt verstoort door een klein katje dat zich in het getouw lijkt te vernestelen.  Het langwerpige doek accentueert nog het absurde en humoristische van de situatie. 

Het stenen tijdperk

2014

Het desolate karakter wordt hier geaccentueerd door de aanwezigheid van één mens van vlees en bloed (beeldhouwer die stenen figuren uitkapt). Deze stenen beelden blijken hun eigen gang te gaan in een omgeving die geen andere stervelingen kent. Er gaat absurditeit van dit werk uit of beter gezegd het absurde van het leven.

la diva

2014

Een man luistert gefascineerd naar een opera gebracht door niemand minder dan Maria Callas, la diva.  Haar verschijning op de radio zouden we kunnen interpreteren als een beeld uit de geest van de luisteraar.  Het is de bedoeling om passie, bewondering en vooral een auditieve actie te verbeelden.  

the pipe smokers company of the civil war

2014

Enkele soldaten uit de Amerikaanse burgeroorlog poseren hier allen met een gigantische pijp in de mond.  Het tafereel oogt onschuldig maar tegelijk een tikkeltje humoristisch vanwege het uitvergrote rookgerief.  Zo wordt een stukje tragiek, met name de oorlog, bevroren tot een tafereel beladen met een tikkeltje bizarre humor.      

Adieu rome

2013

Alhoewel van steen hebben beelden toch iets persoonlijks in zich.  Ook al is het de hand van de kunstenaar, het stenen object raakt ons gevoel.  Die ene traan in de ooghoek van het beeld maakt het menselijker dan ooit.  Het is niet alleen een afscheid (adieu) van Rome maar ook van een tijdperk dat alleen nog bestaat bij wezen van zijn artefacten.   

A la recherche du temps perdu

2013

Een oude vrouwtje zoekt op een afvalberg maar het kan evengoed het puin zijn dat overblijft na een oorlog, bombardement of misschien wel een milieucatastrofe.  Het is opvallend dat er kinderspeeltjes tussen het pijn terug te vinden zijn en de kleuraccenten vestigen er extra de aandacht op.  

Cataclysme 2 : de vlucht naar betere oorden

2013

Het cataclysme of de ondergang van onze wereld is een gegeven dat al eeuwen meegaat. Zoveel is duidelijk, de lucht is dreigend en in een gigantische beroering.  Het landschap is op enkele miniscule figuurtjes na desolaat.  Enkel de zeppelin ballon vult een groot deel van de ruimte en is een vaartuig dat die figuurtjes manipuleren.  Het is duidelijk dat het hun vluchtmiddel zal worden maar even lijkt het alsof ze het niet in balans krijgen.  Hier wordt op de sepiatinten na geen kleur gebruikt.  Het geheel doet denken aan de oude gravures die Jules Verne zijn verhalen illustreerden.  Jawel een beetje science fiction maar met de opwarming van de aarde ook misschien toekomstmuziek.

de turnles

2013

Banaler dan dit kan het niet maar er gaat spanning van uit doordat de heren op de achtergrond vol aandacht uitkijken naar wat het vrouwfiguurtje op de voorgrond zal doen.  Haar opengesperde hand accentueert de voorbode van een handeling. 

het prototype

2013

Een kamer vol met schaalmodellen van auto's en twee heren die vol overgave een miniatuur auto bestuderen.  Maar op het voertuigje leunt een vrouwtje dat al even klein is als de wagen. Het contrast tussen de microkosmos en de macrokosmos kan niet groter zijn dan dit. 

Le chat et le buveur

2013

Een passage uit het leven gegrepen en ook vertederend met een vleugje eenzaamheid eromheen. De poes is enkel het kleuraccent en daar moet ook de aandacht naar gaan.  Het diertje nipt behoedzaam van het glas bier waar de man ingedommeld niet meer naar omkijkt.  Is hij eenzaam of verdrietig of allebei.  Misschien is hij ook dronken en is het laatste biertje er teveel aan.  Het geheel scherpt onze vraagstelling aan en dat is ook een beetje de bedoeling.    

le petit artiste

2013

De twee jongens staan voor een praktisch wit blad en het eerste dat ze tekenen is een gebogen lijn die zich als het ware symmetrisch met elkaar verbind.  Ze hebben een gemeenschappelijk thema voor ogen dat net het spiegelbeeld lijkt van de andere.  Hun jeugdigheid staat voor het begin of de start van iets waar we allen met een zekere heimwee naartoe kijken. 

le petit bateau

2013

Twee zeemannen, een matroos en een kapitein, bestuderen een miniatuurbootje met een drietal vrouwtjes erin.  Het contrast tussen twee werelden die worden samengebracht en dat ene kleuraccent gericht op de miniatuurvrouwtjes.  

Nothing but books and newspapers

2013

De hoofdfiguur kijkt gefascineerd in zijn krant en we kunnen zelfs enkele hoofdtitels onderscheiden op de andere kanten waarnemen waarover het precies gaat.  Dit gegeven is niet zo belangrijk.  De vele boeken die torenhoog zijn gestapeld en met lederen kaften zijn omgeven, gebonden en soms een beetje haveloos zijn veel belangrijker.  Het geheel staat dwars op het digitale tijdperk en vormt daarmee een soort van artefact op die vooruitgang.  Het subtiel kleurgebruik dat voornamelijk op de boeken rust legt nog een extra accent op dit gegeven.  

peep show

2013

De confrontatie tussen de klassieke onverschrokken heren en de half naakte dame zorgen voor een ongeloofelijke vorm van absurdisme.  In werkelijkheid zijn ze allen gefocust op iets dat gebeurt maar wat?  

The final touch

2013

De keizerpinguïn is een imposante vogel die hier in de handen van een taxidermist is terechtgekomen.  De dramatiek van het werk wordt nog vergroot door het contrast tussen de kleur van de vogel en de overige taferelen in sepia. Je voelt de spanning van die laatste handeling die de taxidermist op zijn werkstuk zal toepassen. 

the stamp collector

2013

Het is vooral de sfeerschepping van het geheel en de aandacht van die man aan het uitstalraam die de uitdaging vormden tot de creatie van dit werk.  In het raam zien we een deel van zijn contouren in schaduw afgebeeld en ook vaag de weerspiegeling van de straat. 

they are watching us

2013

Het is de verbeelding van een parallelle wereld waarin 'de mens' buiten zijn eigen bewustzijn om, door nog grotere wezens wordt geobserveerd.  Het landschap straalt dezelfe eenzaamheid uit als die van het kleine mannetje dat blijkbaar op weg is naar iets of iemand.  De sepiatinten en het gebrek aan elke andere kleur accentueren het fotografische.  Als voyeuristen kijken we naar het kiekje en wordt het mysterie in onszelf steeds groter.