De meeste van deze werken hebben de stad Brugge als bindmiddel. Het is een parallelle wereld waarin andere conventies heersen en waar de kleuren en decors een soort melancholie teweegbrengen.

uit 2012 tot 2012 (klik op de afbeelding om het werk groter te bekijken)
stuur een bericht naar de kunstenaar

De geboorte van een stad

2012

Hiermee wou ik letterlijk visualiseren dat de stad een soort organische ziel in zich heeft.  Door de opstelling van steenachtige kubussen die nog half transparant zijn met daarin föetussen versterk ik dit gevoel.  De jokerachtige ietwat gedeformeerde figuur, op één van de blokken, draagt de compositie. De boom rechts uit het centrale gedeelte verwijst naar de levensboom.  Dit staat alles tegen de achtergrond van de gerestaureerde Sint-Salvatorskathedraal te Brugge.    

De kaai van de kevers

2012

Het verval van een stad is ook hier het hoofdthema.  De Brugse reitjes zijn compleet uitgedroogd en de gebouwen zijn verweerd en verlaten.  Behalve een gigantisch insekt (kever) is er geen mens te bespeuren.  Het leven gaat voort maar dan in een andere vorm en gedaante.  De werkelijkheid van ons voortbestaan zou er werkelijk zo kunnen uitzien.  Het is een werk met een visionaire boodschap. 

De kudde

2012

Een kudde olifanten stormt doorheen een kerk terwijl twee devote figuren vol overgave bidden tot het opperwezen.  Christus hangt ondersteboven aan het kruis.  Dit element is een hommage aan Dali en tegelijk een accent op het surrealistische van het gebeuren.  Het werk symboliseert de blinde volgzaamheid van de massa en het opgaan in het devote van die massa.  

De oorlog der engelen

2012

Engelen worden altijd afgebeeld als vredelievende wezentjes maar is dit wel zo?  De achterkant van de Brugse Sint Salvatorskathedraal was een gedroomde locatie voor dit tafereel.  Het straatje wekt de subtiele indruk dat er meer is achter de gevels.  De gedetaïleerde uitwerking van de muren benadrukt de drukte van de massa engelen.  Ze vallen de lieveherenbeestjes aan met hun pijltjes.  Deze insecten worden ook altijd verbonden met een zeker onschuld maar is dit niet overdreven? De coloriet van het werk en in het bijzonder van de hemel is bedrukt. De halfnaakte figuur is geschilderd laag bij de grond als benadrukking van de menselijke nederigheid voor het onmogelijke bijna mythische.   

De uittocht

2012

De stad heeft een catastrofe beleefd en de sporen daarvan zijn terug te vinden in de huizen en de halletoren van Brugge die uit hun evenwicht zijn gerukt.  Subtiel is er de verwijzing naar de toekomst door enkele begincijfers van het jaartal.  De laatste vaste waarde 'de Brugse nonnen' trekken weg uit de stad evenals enkele vogels.  Ze laten de rampspoed achter zich en ondernemen een uittocht. Het verval van de mensheid is ook hier weer het geliefkoosde thema.   

De voortekens

2012

De achtergrond van de O.L.Vrouwekerk te Brugge  vormt de achtergrond waartegen de eerste voortekens van de apocalyps zich aftekenen.  De hemel is herleid tot een koepel  met een spaarzame opening naar de hemel.  De kerk krijgt iets van een raket en enkele profeten staren vol weerzin naar de hemel.  De ratten verlaten de stad en een solitair figuur steekt de straat over.  De duivels uit het vagevuur dringen de mens terug naar de hel.  Dit belooft weinig goeds.   

De wonderbaarlijke visvangst

2012

De Rozenhoedkaai te Brugge vormt hier de achtergrond van een absurd thema. Het zicht dateert van enkele eeuwen terug en versterkt het anachronisme.  Aan de ene kant een vissersbootje met twee nietsvermoedende vissers want onder hun bootje zit een reusachtige vis.  Het thema is gebaseerd op een boek van Ernest Hemingway 'de oude man en de zee'. In dit boek probeert een oude man een reusachtige zwaardvis aan wal te brengen. Wederom komt het thema van parallelle werelden tot uiting.  Wat zich onder de waterspiegel bevindt is soms vreemd en raadselachtig en schept ruimte tot fantasie en een tikkeltje absurdisme.  Die uitvergrote thematiek stemt ook tot nadenken over het feit dat we niet alles onder controle hebben.    

het verval

2012

Het verval vertoont de fysische neergang van de stad Brugge maar er is tevens hoop dat op diezelfde ruïnes nieuw leven kan ontstaan in de vorm va kleurrijke vlinders.  Een wetenschapper wil ook die schoonheid vangen en vasthouden.  

hof van eden

2012

Het Astridpark te Brugge met de kleurrijke muziekkiosk is een gedroomde locatie om er een Hof van Eden van te maken.  De droomfiguren uit 'Jeroen Bosch' bevolken het geheel.  Dit is echt een sprookjesbos bij uitstek. De bloemen worden bewaakt door waterjuffers of libellen en zorgen ervoor dat er een grens is tussen fictie en werkelijkheid

inferno

2012

De levensboom is dood en de zakhorloges verwijzen naar de vergankelijkheid van het leven en het moment.  De geketende mens wil ontsnappen uit het inferno.   

JE 'T Y PRENDS (betrapt

2012

De schilder staat tegenover het oude Brugse station dat al lang niet meer bestaat.  Hij wordt klaarblijkelijk gestoord in zijn scheppingsproces en dat zie je aan zijn houding.  Daarom noem ik het 'betrapt'.  Het zou kunnen zijn dat hetgeen hij schildert net datgene is wat je ziet.  De hommage aan het verdwenen station en de verloren gegane tramlijn in Brugge  zorgen voor nostalgie.  Het timbre van onafgewerkt linnen zorgt voor een 'work in progress'.  

Maria van Bourgondië eeuwige Muze

2012

Het Prinsenhof te Brugge waar nu het 5 sterren Hotel Kempinsky is gevestigd, vormt het decor.  De entourage werd lichtjes aangepast en wel met een knipoog naar de periode dat Maria van Bourgondië er vertoefde.  Maximilaan I van Oostenrijk liet haar bij leven zowel als bij dood veelvuldig afbeelden.  Zij was een mooie en ook zeer invloedrijke vrouw die in tragische omstandigheden (val van haar paard) om het leven kwam.  Zij regeerde een korte tijd over het Bourgondische rijk dat zich o.a. over West-Vlaanderen tot ver daarbuiten uitstrekte.  Als hommage aan haar liet ik mezelf afbeelden als tekenaar en schilder.  De vrouw links van mij toont een afbeelding van Maximiliaan.  Zelfs mijn hondje houdt trouw de wacht.  Wederom is er een brug gemaakt met het verleden en mag ik haar terecht als de muze van het geheel beschouwen.  

one flew over the cuckoo's nest

2012

Dit werk verwijst naar de zinsbegoocheling van het individu.  De mogelijkheid in ieder van ons dat we dingen kunnen zien die er in werkelijkheid niet zijn.  De subtiele overgang tussen zijn en niet zijn.  Vanuit kikvorsperspectief werd de dramatiek van dit thema nog vergroot.  Rechts van het paneel is er weer de verwijzing naar Brugge in de uittekening van de Sint Salvatorskathedraal.

Onmogelijk perspectief

2012

De kunstenaar rechtsonder staat op een platform en maakt een denkbeeldige beweging alsof hij de eerste aanzet maakt tot creatie van een werk.  Hij zit letterlijk in zijn eigen werk verweven en de toeschouwer krijgt zicht op een bizarre wereld die tegelijk realistisch maar ook onmogelijk is. Clowneske figuren balanceren temidden van de constructie om het absurde van de situatie te benadrukken.

Op weg naar de tuin der lusten

2012

Dit werk toont de beroemde boommens uit het werk van Jeroen Bosch.  Hij verplaatst zich hier vanop de Brugse  reitjes richting mythische 'Hof van Eden'.  Het doek schept een aparte sfeers temeer door het anachronistische element uit de Vlaamse primitieven.  Er wordt een parallelle wereld tot stand gebracht.  Het vertelt een verhaal van plezier, ongebreideld verlangen naar iets wat nog moet komen.

PLACE DU THéATRE

2012

Vóór het oude theater te Brugge liep er ooit een tramverbinding en in quasi stripvorm heb ik daarvan een wat absurde situatie voorgesteld.  De tram wordt voortgetrokken door de conducteur en een reiziger haast zich naar het toestel.  Er gaat humor en absurdisme vanuit omdat het tempo van deze tram helemaal niet zo hoog ligt. Ook de krachtpatserij van de conducteur staat niet in verhouding met het gewicht van de tram. Humor en relativering is heel belangrijk in mijn werk en je zult het net zoals hier veel tegenkomen.    

place du théatre n°5

2012

In Brugge reed er vroeger een tram.  Deze passage voert ons terug naar de beginjaren van de 20e eeuw.  De tramlijn werd hier met opzet over de Brugse reien.  Op de achtergrond ziet men de Sint Walburgakerk en enkel patriciërswoningen.  De theatrale figuren uit de schilderijen van Jeroen Bosch accentueren het theatrale en de Brugse zwanen vormen een hartje als voorliefde voor de Stad Brugge.  Sprookjesachtig en tegelijk mysterieus.   

Restauratie van het vernuft

2012

Het technisch en medisch vernuft van de mens kent geen grenzen meer.  Tegenover de discrete achtergrond van Brugge (kant vismarkt) worden alle inspanningen gedaan om de Venetiaanse Don te herstellen in zijn fysiche aftakeling.

vluchten voor de archetypen

2012

Vanop het Brugse Sint Jansplein zien we een mens op de vlucht.  In zijn ontsnapping voor de prehistorische wezens beklimt hij de waterpomp die er al sinds de vorige eeuw staat.  De madonna figuur verwijst naar een soort van oermoeder, kortom archetypische symboliek die de mens al eeuwen achtervolgt en waarvoor hij soms uit onwetendheid op de vlucht slaat.  Beelden die we soms in onze dromen zien opdoemen.